OK OK, við vitum betur og betur hvaða

kröfur er verið að setja fram á hendur okkur. Mér finnst að þjóðin eigi orðið heimtingu á að vita hvað við eigum mögulega upp í þessar kröfur.
Hversu stór eru lánasöfn bankanna? Hvað eigum við í ICESAVE á móti kröfum?

Mér er sagt að KAUPTHING EDGE hafi farið öllu gætilegar með innlánin sem þeir tóku við, þau hafi farið rakleitt inn í BANK of England og því séu þau ekki til umfjöllunar, enda liggi þau þar á vöxtum.

Ég held að það sé ástæðulaust að vera að fela fyrir okkur þessar fjárhæðir séu þær þekktar. Eins gott að fá bara stöðuna og við vitum þá hvort það sé framtíð í því fólgin að vera Íslendingur yfirleitt..

Sífellt er klifað á kröfum á hendur okkur en engar upplýsingar um okkar kröfur. Fer ekki vel með neinn...

Hollendingar hóta málsókn

Ekki missa af þessum penna!

http://www.hnakkus.blogspot.com/

 

Já, besta sparkið næst ef maðurinn er liggjandi...;

Green ræddi við Gordon Brown um stuðning við kaupin á Baugi

Auðjöfurinn Philip Green hefur rætt við Gordon Brown forsætisráðherra Bretlands, viðskiptaráðherra landsins og aðra háttsetta ráðamenn og falast eftir stuðningi þeirra við að kaupa skuldir Baugs í Bretlandi.

Þetta kemur fram í blaðinu The Times í dag. Green vill að tryggt verði að hann þurfi ekki að kljást við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn fari svo að sjóðurinn taki við efnahagsstjórn Íslands á næstunni.

Samkvæmt heimildum Times telur Green að Alþjóðgjaldeyrissjóðurinn muni þá reyna að taka aftur til baka eignir sem íslensk stjórnvöld hafa selt. Þeir þrír fjárfestingarsjóðir sem einnig hafa áhuga á að kaupa Baug munu hafa sömu áhyggjur af Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Sjóðirnir sem um ræðir eru Alchemy, Permira og TPG.

Ef Norðmenn öfluðu þessa, hvað hafa þá Bretar haft upp úr Íslandsmiðum;

Þessi grein Einars Vilhjámssonar er úr Mbl, frá 26. júní 2001.
Maður veltir fyrir sér hvað Bretar hafa dregið úr sjó við Íslandsmið og af hverju þeir telja sig hafa verið hlunnfarna;

Gefum Einari Vilhjálmssyni orðið:
Er Ísland norsk nýlenda?

ALLT frá dögum Haraldar lúfu til okkar daga hafa Norsarar nýtt auðlindir Íslands að hætti nýlenduþjóða. Hákon gamli gerði Íslendinga skattskylda sér 1262 og utanríkisverzlun Íslendinga var í höndum Norsara.

ALLT frá dögum Haraldar lúfu til okkar daga hafa Norsarar nýtt auðlindir Íslands að hætti nýlenduþjóða. Hákon gamli gerði Íslendinga skattskylda sér 1262 og utanríkisverzlun Íslendinga var í höndum Norsara.

Árið 1868 hófu Norsarar síldveiðar í íslenzkri landhelgi og tóku sér aðstöðu á sjávarlóðum á Seyðisfirði. Þetta varð upphafið að umfangsmiklum síldveiðum, þorskveiðum og hvalveiðum á Íslandsmiðum, sem stóðu í heila öld.

Þeir reistu söltunarstöðvar og síldarverksmiðjur við bestu hafnirnar og beittu ýmsum brögðum til þess að fara í kringum íslenzk lög og reglur. Þórarinn Olgeirsson lýsir vel í ævisögu sinni hroka og yfirgangi þessa innrásarliðs. Öll þessi umsvif Norsara höfðu á sér snið nýlendukúgunar og var ríkisvaldið máttlítið þá sem nú.

Á árunum eftir 1878 voru Norsarar með um 180 skipa flota á Íslandsmiðum, 90 nótalög og 1800 manns við síldarútveginn. Síldina veiddu þeir í landnætur í fjörðum og notuðu hafnir landsins og aðstöðu í landi, sem væru þeir í eigin landi. Fluttu þeir árlega frá landinu á þessu tímabili um 170.000 tunnur saltsíldar.

Árið 1936 var 121 norskt snurpuskip við síldveiðar á Íslandsmiðum og var afli þeirra 211.250 tunnur saltsíldar. Auk þess var hér fjöldi reknetaskipa að veiðum. Árin 1903 til 1939 fluttu Norsarar 4.639.110 tunnur saltsíldar til Noregs af Íslandsmiðum, er þá ótalið það sem þeir fluttu til annarra landa og afli sem lagður var á land á Íslandi í bræðslu og salt. Á síðari stríðsárunum hurfu Norsarar af Íslandsmiðum, en strax eftir stríðslok komu þeir aftur með stóran síldveiðiflota á miðin og voru mun betur búnir til veiðanna en Íslendingar. Skip þeirra voru stærri og aflinn saltaður um borð. Nótabátar þeirra voru með kraftmiklum vélum og algengt að Íslendingar yrðu undir í samkeppni um veiði á eigin miðum vegna lélegri búnaðar. Norsarar hófu síldveiðarnar mun fyrr á sumrin en Íslendingar og voru fyrstu skip þeirra oft að ljúka fyrstu veiðiferð þegar Íslendingar hófu veiðarnar. Um 1950 kom norskur fiskifræðingur fram með þá kenningu að með nógu miklu smásíldardrápi í norsku fjörðunum, mætti halda stofninum í hæfilegri stærð, til þess að hann leitaði ekki vestur í hafið í ætisleit. Væru Norsarar þar með ráðandi á síldarmarkaðnum. Þetta tókst Norsurum með stórkostlegum skaða fyrir lífríkið á norðurslóðum og fyrir fiskveiðiþjóðir Evrópu.

Á 6. áratuguum var meðalársveiði Norsara á smásíld 156.000 tonn og 1960-1968 var meðalveiðin 140.000 tonn af smásíld. Árin 1967-1971 féll smásíldarafli þeirra úr 107.000 tonnum í 1.000 tonn. Rússar gripu þá í taumana og stöðvuðu glæpinn.

Jafnframt síldveiðunum stunduðu Norsarar þorskveiðar hér á nærmiðum og voru línuveiðiskip þeirra hér við land 51 talsins árið 1935 og var fengur þeirra 6.347 tonn af saltfiski. Árin 1929-1939 fluttu þeir af Íslandsmiðum 36.969 tonn af saltfiski til Noregs. Er þá ótalinn sá afli þeirra sem seldur var beint til annarra landa en Noregs.

Hvalveiðar Norsara við Íslandsstrendur stóðu frá 1883 til 1913. Á þessum tíma höfðu þeir nánast eytt hvalastofnunum við landið. Þessi 30 ár veiddu þeir um 33.000 hvali og framleiddu un 1.000.000 föt af lýsi, auk annarra afurða. Metveiði var hjá Norsurum árið 1905 er þeir veiddu 2000 hvali, sem gáfu af sér 66.000 lýsisföt.

Til þess að gera sér grein fyrir gróða Norsara af hvalveiðunum hér við land, má hafa til hliðsjónar, að á árunum 1720 til 1795 gerðu Hollendingar út 160 hvalveiðiskip við Grænland, á Davidflóa og víðar. Veiði þessa mikla flota var 33.000 hvalir á 75 árum. Auður sá sem þessir norsku yfirgangsmenn sóttu á Íslenzk nærmið var óhemju mikill eins og sjá má af framantöldum dæmum.

Norsarar sækja enn á rétt Íslendinga, er þeir helga sér einhliða rétt yfir Jan Mayen og öðrum landsvæðum og hafsvæðum á norðurhjara.

Árið 1976 samdi íslenzka ríkið við Elkem Spikerverket um byggingu járnblendiverksmiðju á Grundartanga. Íslendingar áttu 55% hlut en Norsarar 45%. Til verksins var tekið 7 milljarða lán hjá Norræna fjárfestingabankanum. Járnblendiverksmiðjan tók til starfa árið 1979 og tapaði einum milljarði þetta fyrsta starfsár, þrátt fyrir lágt raforkuverð. Árið 1980 var tapið um þrír milljarðar.

Ef til vill gátu Norsarar stýrt afkomu fyrirtækisins, þar sem þeir önnuðust bæði öflun aðfanga og seldu framleiðsluna. Þeir hafa máske haft í hendi sér að láta verksmiðjuna tapa og getað látið gróðann myndast af sölu aðfanga og afurða. Lok þessa hráskinnaleiks urðu þau að ríkið taldi þann kost vænstan, að hætta félagsskapnum við Norsarana og lét þeim eftir eignarhlut sinn.

Enn ætla Norsarar að komast yfir auðlindir Íslands með hjálp íslenzkra flugumanna, sem alltaf virðast reiðubúnir að bregðast þjóð sinni og endurnýja "Gamla sáttmála". Þeir ætla að fórna Austurlandi fyrir norska hagsmuni. Getur verið að efnahagskreppan, sem gengur yfir þjóðina nú, sé hluti af undirbúningi stóriðjuframkvæmdanna?

EINAR VILHJÁLMSSON,

Smáraflöt 10, Garðabæ.
Frá Einari Vilhjálmssyni:

„Makleg málagjöld"

Geir er rólegur

og þá er ég rólegur. Hann er að sjálfsögðu með allar upplýsingar um stöðuna og möguleika okkar í henni. Svo rólegur að furðu sætir segja blaðamenn.
Ég treysti honum og ég trúi því að við eigum eftir að koma upprétt frá þessu öllu.

Það er mikil reiði á Bretlandseyjum, það heyrist að sjálfsögðu mest í þeim sem bíða aura sinna. Hinir hlusta bara að fáeinum undanskildum. Þetta á allt eftir að breytast.

Við búum að mikilli þekkingu nú þegar eftir alla útrásina sem ekki bara fáeinir tóku þátt í. Fjöldi þess fólks sem kom að útrásinni er gífurlegur. Enda ekki skrýtið, landið er allt of lítið fyrir allt það viðskiptamenntaða fólk sem við eigum. Og veröldin er ekki lengur bundin neinum landamærum.
Internet ásamt bættum og ódýrari samgöngum gefa fólki nú tækifæri til þess að láta ljós sitt skína á alþjóðavettvangi.

Rétt eins og menn sóttu sjóinn í öllum veðrum og oft í tvísýnu, þá gerum við það líka.
Þetta er í genunum.

En uppgjöf er ekki í okkar genum.

Þessi Gordon Brown á eftir að súpa seyðið af mistökum sínum. Við sjáum til þess.

Brown sakaður um ragmennsku

The piano keys...

...are black and white, but they sound like a million colours in your mind..

Þetta eru sannarlega ekki jákvætt að lesa og ekki gaman fyrir okkur að standa frammi fyrir þessu. En það sem ég á erfitt með að skilja í þessari frétt er að velunnari hljómsveitarinnar hafi boðið henni út, en á hinn bóginn hafi hljómsveitinni ekki verið treystandi fjárhagslega!

Japanar sem menningarþjóð ættu að vita öðrum betur að ef einhvern tíma sé slíkt boð sem þetta mikilvægt, þá er það á stríðstímum sem þessum.
Tónlistin hefur í gegnum aldir fleytt okkur í gegnum súrt og sætt, enn er hún viðhöfð bæði á sorgar- og gleðistundum og ekki þarf að fara lengra en nokkra daga aftur í tímann til að minnast íslendinga synga Nasjonalinn á Arnarhóli til eflingar samstöðu.

Þegar Hitler sat um Leningrad í frægu 900 daga umsátri, þá var sagt að tónlistin hafi bjargað fólki frá sturlun.

En Japanar eru hópsálir. Og á hremmingartímum fara þeir varlega. Þeir telja líklega að við séum þannig líka. Á sínum tíma voru Fóstbræður búnir að standa í undirbúningi fyrir Japansferð sem fara átti 1995. En, við fengum skeyti frá Japan sem sagði að úr því að blikur væru á lofti í efnahagslífi þeirra, þá sæju þeir sér ekki annað fært en fresta ferðinni.
Sú ferð hefur enn ekki verið farin, en eftir situr fallegt japanskt lag sem kórinn æfði og býr enn að.

Peningar koma og fara. En menning ekki. Sem betur fer.

Það hlýtur eitthvað annað að hanga á spýtunni hjá japönum. Hefur kannski eitthvað með hryðjuverkalög að gera... ?

Vilja ekki íslensku sinfóníuna

Af hverju með afslætti?

Ef þessar skuldir eru tilkomnar vegna kaupa á góðum vel reknum fyrirtækjum, hvers vegna eigum við að selja þessar skuldir á slikk?

Ef um er að ræða kosti í stöðunni, getur þá ekki frekar komið til greina að:

a) Samið sé við JÁJ um að afsala til bankanna/ríkisins meirihluta í félaginu og / eða hafin sé sala á fyrirtækjunum út úr félaginu rétt eins og EXISTA er að gera?

b) Samið sé við JÁJ um að afsala til bankanna/ríkisins meirihluta í félaginu og við bíðum af okkur storminn. Þessi bréf eiga eftir að öðlast mun meira verðgildi þegar hlutirnir fara að lagast aftur.

Hér er um gríðarleg verðmæti að ræða og mikilvægt að klúðra ekki þeim tækifærum sem þau bjóða upp á.

Það allra sterkasta í stöðunni væri ef við íslendingar færum ekki á taugum heldur næðum að vinna okkur út úr vandanum og ná þannig að verja orðspor okkar á alþjóðavettvangi eftir þær atlögur sem gerðar hafa verið að okkur á sama tíma og það sem við héldum vinaþjóðir líta til annarra átta þegar við leitum til þeirra.

 

Green vildi kaupa skuldir Baugs með 95% afslætti

Það hlýtur þá að losna um...

...eignir Landsbankans í Bretlandi, enda gríðarlega mikilvægt að geta hafist handa við að skoða þau verðmæti sem þar liggja, tryggingar og annað svo hægt sé að meta eignir gegn skuldum þar.
Orðrómur segir að margt eigi eftir að koma upp á yfirborðið á næstunni þegar menn fara að skoða lánasöfn og bækur bankans.
Athyglisvert verður að sjá hvort innstæða er fyrir þeim sögum.

Menn hafa verið að stíga fram og tilgreina fjárhagslegt tjón sitt vegna falls bankanna, þ.e. þeir sem töpuðu á hlutafjáreign sinni.

Ég velti fyrir mér hvernig menn líta á þessi verðmæti sín og hvernig þau eru tilkomin. Þá á ég ekki við Róbert Wessmann sem sannarlega getur sýnt fram á að hann tapaði 5 mlrd eftir að Glitnir var þjóðnýttur strax eftir kaup hans á bréfum í bankanum.

En:
Ef maður segist hafa tapað einum milljarði, er þar um að ræða að hann keypti fyrir milljarð, eða hnn keypti bréfin á sínum tíma fyrir 100 milljónir og þau stóðu í milljarði þegar bankinn rúllaði, eða var hér kannski um kauprétt, eða fengu menn störfuðu í bankanum þessi bréf í bónus fyrir vel unnin störf?

Bretar lána Landsbankanum

Staðan hér í Litháen..

Hér er því spáð að Litháen muni standa sig best af Baltiklöndunum þremur. Þó verðbólga sé nú há, 12,2%, þá eru jákvæðir þættir einnig.  Aukning landsframleiðslu hér er ein sú mesta í EU frá síðasta ári, eða um 3,7% á meðan meðallandsframleiðsla í EU hefur minnkað um 1,3%.

Hagvöxtaraukning á þessu ári verður um 4,4% á þessu ári samkvæmt útreikningum greiningardeildar Danske Bank og um 2,9% á næsta ári.  Á seinni hluta 2008 var hagvöxtur hér 5,5%,langhæstur meðal hinna þriggja Baltiklanda.

Spár um framtíð fasteignamarkaðsins í Litháen eru ekki alslæmar, 51 af 100 hagfærðingum sem gáfu álit sitt, sögðu að um yrði að ræða minnkun fasteignasölu í um tvö ár, en þá færi sá markaður af stað aftur. Hér þarf á næstu 20 árum að byggja yfir 30 milljón m2 af íbúðarhúsnæði til að mæta meðalfermetra fjölda per íbúa í Evrópu.

Skv. upplýsingum frá EUROSTAT þá varð mesta hækkun á útflutningsverðmæti hér í Litháen á fyrri helmingi þessa árs, eða 34%.

Framundan er lokun kjarnorkuversins í Ignalina sem komið er til ára sinna. Eitt af inngönguskilyrðum í EU var að Litháar lokuðu þessu veri sem er eitt tveggja kjarnorkuvera hér í landi.
Framundan er bygging nýs kjarnorkuvers og er undirbúningur á byrjunarstigi. Líklega tekur slíkt allt að tíu ár, svo um þessar mundir er unnið að samningum við  EU að fá að nýta Ignalina kjarnorkuverið í einhver ár áfram, eða til 2012.

Almennt er hugur í fólki hér, en enn er glímt við  spillingu á flestum stjórnsviðum sem verður líklega viðvarandi þar til stjórnmálamenn frá Sovéttímanum hverfa af velli, en þeir eru almennt taldir búa yfir tvöföldu siðferði.

Styrkur Litháa í efnahagsástandinu er að þeir eru nægjusamir og ekki hrifnir af því að skulda. Hér er t.d. hæsta hlutfall skuldlauss íbúðarhúsnæðis í EU.

En styrkur þeirra einnig er að á viðskipta- og atvinnusviði eru þeir framsæknir, duglegir og útsjónarsamir. Þá er fólk hér almennt mjög menntað, einhvers staðar las ég að hér væri tvisvar sinnum fleira fólk með æðri menntun er í öðrum ríkjum EU.

Menningarlíf hér er í miklum blóma, hér starfa amk þrjár sinfóníuhljómsveitir, hér er gott óperuhús, fílharmonía og fjöldi mjög vel sóttra leikhúsa. Þá eru Litháar afar duglegir að sækja tónleika þeirra fjölmörgu tónlistarmanna sem hingað koma.

Þeir Íslendingar sem hingað koma eru almennt afar ánægðir, fólk talar um hvað hér er allt snyrtilegt, fallegar byggingar enda Vilnius þegar orðin ein af perlum Evrópu og ekki síst er rætt um hvað fólk hér er kurteist.

Landið er 35% skógur og er timburframleiðsla þess vegna mikil. Þá eru hér olíuauðlindir sem nýlega voru seldar Pólverjum.

Að vera Íslendingur er hér afar gott, sérstaklega þegar rætt er við fólk sem komið er yfir miðjan aldur og tók þátt í sjálfstæðisbaráttunni, það gleymir ekki því sem Ísland gerði á sínum tíma með Jón Baldvin í broddi fylkingar, eitthvað sem menn hafa síðar rætt um sem stærsta afrek Íslendinga í utanríkismálefnum.

Íhaldsmenn sigruðu í Litháen

Breyta skuldunum í hlutafé?

Maður veltir fyrir sér hvort það sé raunhæf leið að breyta 300 milljarða skuld við íslensku bankana  í hlutafé í Baugi og bíða af okkur storminn.
Ef kostirnir eru að fá aðeins 60 milljarða í dag á móti þessum 300 milljörðum, er þá ekki þess virði að bíða? Nú þekki ég ekki allar hliðar málsins, en í mikilli einföldun þá lítur málið svona út fyrir mér.
-Svo má vera að betra sé að fá 60 milljarða núna en ekkert seinna. Nú gerast hlutirnir hratt og miklar eignir að fuðra upp um veröld alla.

Ég vil ekki ætla Jóni að hafa farið af stað með Baug með annað í huga en að standa sig vel. Mér fannst hann koma vel út úr Silfri Egils, rétt eins og mér fannst spurningar og ásakanir Egils afar barnalegar á köflum auk þess sem ítrekað var klifað á sömu hlutunum.

Það sem Jón Ásgeir sagði til um strax eftir svokallaða þjóðnýtingu Glitnis hefur algjörlega gengið eftir, að þetta myndi hafa víðtæk áhrif bæði í okkar þjóðfélagi og víðar.

Það er hagur okkar allra að við leitum allra leiða við að bjarga verðmætum. Rétt eins og bankarnir njóta starfskrafta fyrrum bankastjóra sem þekkja innviði bankanna, þá eigum við að hlusta á Jón Ásgeir sem eðlilega gengur ekki annað til en að bjarga því sem bjargað verður.
Það er hans hagur eins og annarra.

Menn leita að sökudólgum. Rót þessa vanda er hjá Bandaríkjamönnum, hinir ónýtu skuldabréfavafningar sem þeir seldu út úr Bandaríkjunum eftir að hafa rekið ónýta húsnæðislánastefnu í á annan áratug og voru endurseld og dreift um allan heim með gæðastimpla bæði frá Moody´s og Standard&Poor, sem mátu þessi lán jafn örugg og ríkisskuldabréf  frá USA.
Hér er áhugaverð síða sem sýnir skuldir þessa fyrrum bandamanna okkar sem nú eru orðnar yfir 10 trilljón dollara og hækka um milljónir dollara á mínútu hverri:
http://zfacts.com/p/318.html 

Jón Ásgeir: Fær ekkert út úr sölunni á Baugsfyrirtækjum