Ekkert að óttast..

Ég er þess fullviss að enginn þarf að óttast að neinu verði hér sópað undir teppi. En, Breiðavíkurmálið kom þessu af stað, enda líklega umfangsmesta málið. En, staðirnir voru fleiri. Silungapollur, Kumbaravogur, Upptökuheimilið Kópavogi, Bjarg o.fl.
Mál sem þessi hafa legið í láginni í áratugi. Forsætisráðherra tók af skarið og skipaði nefnd sem nú hefur skilað niðurstöðu. Mér þykir líklegt að nefnd þessi hafi verið með í ráðum þegar ráðherra ákvarðar tíma sem nefndin fær til að rannsaka þau mál sem vitað er um, og þau sem hugsanlega eiga eftir að koma upp.
Ég er þeirrar skoðunar að þrjú ár séu ekki of stuttur tími, heldur rauntími til þess að hægt sé að ná utan um þessi mál af þeirri nákvæmni sem við gerum kröfur um.

Þjóðin stendur með fórnarlömbum þessa heimila. Eins og hægt er. Því, í sumum tilellum er það einfaldlega of seint. Allt of margir eru horfnir til feðra sinna, enda ekki skrýtið. Ég skil í raun ekki hvernig þeir sem máttu þola þær raunir sem þessi heimili buðu upp á sem ''betrun'', öðlast trú á samfélagið.
Einn sagði; ég vil afsökunarbeiðni frá forseta Alþingis. Gott og vel. Ef það gæfi honum frið, þá væri það hið minnsta sem hægt er að gera.
Þjóðin brást.
Tíðarandinn var auðvitað annar, við bjuggum ekki að allri þeirri menntun og reynslu sem þjóðinni hefur hlotnast síðan. Að tala við félags- eða sálfræðing var tabú á þessum tíma. Eflaust ekki minni skömm en að vera lokaður inni á betrunarheimili.

Að lokum, sú nefnd sem var að skila vel unninni skýrslu er ekki öfundsverð að mínu mati. Sú vinna sem hlýtur að liggja að baki, viðtöl og yfirlestur gagna sem samastanda af illmennsku og afbrigðilegum háttum í garð barna geta varla verið nema mannskemmandi.
Ef þetta sama fólk ætlar að taka þessa vinnu að sér til næstu þriggja ára, þá segi ég; gefum þeim þann tíma sem þau telja að þurfi.

Þau hafa reynslu. Slæma og mannskemmandi reynslu.

Kumbaravogsbörn vilja rannsókn sem fyrst

Athugasemdir

[Númi (IP-tala skráð) 23.2.2008 kl. 17:21]

Ég var á drengjaheimilinu að Jaðri,63-66,sem betur fer gerðist ekkert þar sem gæti hafa skemmt mann.Þarna var gott að vera þaðan sitja bara góðar minningar.Reyndar þekkti ég marga sem sendir voru á Breiðuvík.Ekki óraði mann fyrir því hvað þarna gekk á,maður táraðist með þeim mönnum sem voru svo hugdjarfir að koma fram í fjölmiðlum.

[Guðrún Magnea Helgadóttir, 23.2.2008 kl. 21:48]

Beiðavíkurmálið, Kamboravogsmálið og síðast en ekki síðast Geirfinnsmálið..Ég undirrituð varði heilu ári í rannsókn á sakamálunum til að upplýsa sannleikann í Geirfinnsmálinu ...http://mal214.googlepages.com